Η Χώρα του Αχωρήτου...

Πράξη αλήθειας που η στήριξή της δεν χρειάζεται λόγια. Υπογράφουμε                                                                                                                           *** *** Ως χριστιανοί, μέσα στις ιδιαίτερα κρίσιμες ώρες που περνά η πατρίδα μας, μέσα στα ποικίλα δύσκολα ζητούμενα της συλλογικής μας ύπαρξης, δεν μένουμε διόλου αδιάφοροι από την επικίνδυνη άνοδο του εθνοφυλετισμού, του νεοναζισμού και του νεοφασισμού. Ο χριστιανισμός είναι η θρησκεία της αγάπης και της αδελφοσύνης μεταξύ των ανθρώπων. Η χριστιανική ταυτότητα θα έπρεπε να εξηγεί επαρκώς τις θεμελιώδεις προτεραιότητες της καθημερινότητας, του κοινού βίου και της πολιτείας μας. Η διαδικτυακή ομάδα Πρωτοβουλία Χριστιανών κατά του Εθνοφυλετισμού, Νεοφασισμού, Νεοναζισμού (http://www.facebook.com/groups/christianantirafana/) ξεκίνησε μετά την πρωτοβουλία του κινήματος της Χριστιανικής Δημοκρατίας, το οποίο απέστειλε επίσημο Αίτημα προς την Ιερά Σύνοδο της Ιεραρχίας της Ε

ΜΑΡΙΑ - ΔΕΥΤΕΡΗ ΓΡΑΦΗ Σ’ ανάστησα για μια στιγμή μέσα μου. Άσε με να στο πω. Δεν είμαι άνθος ούτε καρπός, δεν είμαι ιδέα. Είμαι τα γόνατα που αντιστάθηκαν στην πτώση. Είμαι το Γένοιτο. Σε κοίταζα τότε στο γάμο. Όλοι περίμεναν από Σένα κι ακόμη δεν ήξεραν τι. Εγώ ήξερα. Γιε της σιγής και Γιε μου. Τώρα στέκονται όλοι μαζεμένοι γύρω μου. Νοιώθω σαν βάρκα στο πέλαγο. Μη σκορπίσουμε μόνο, μη σκορπίσουμε. Αυτό με νοιάζει. "Η Παναγία" εδώ δια χειρός Γιώργου Ζουγανέλη Θεολόγου - Αγιογράφου, διευθυντή του Σχολείου Δεύτερης Ευκαιρίας των Φυλακών Κορυδαλλού. 

  ΣΥΖΗΤΗΣΗ Έξω απ’ την ποίηση και την προσευχή, τι άλλα μας έχουν απομείνει λόγια για να πούμε την αλήθεια; * στον  Γιώργο Ζουγανέλη, ελπίζω δια παντός 4-6-2012 του Αγίου Πνεύματος Του αγίου Πνεύματος φέτος θα ξημέρωνε με δώρα, δώρα που καθορίζονται από την ανθρώπινη επικοινωνία, τις σχέσεις, τον φόβο, τις αγωνίες… το σήμερα μα και το αύριο και, κυρίως, την αλήθεια. Την σπουδαιότητα και την σπανιότητα των δώρων μεγιστοποίησε η « Προσευχή» του Γιώργου. Του Γιώργου που «δεν γράφει», όπως λέει, αλλά που περιγράφει πολλές φορές το απερίγραπτο και ακόμη περισσότερες φορές το κάνει πράξη. Μια προσευχή γεμάτη αγωνία, καθαρότητα και συναίσθηση της πραγματικότητας. Μια προσευχή, ποίημα που με συγκίνησε και με παρακίνησε.  Θεολόγος, αγιογράφος, Διευθυντής του Σχολείου ΔεύτερηςΕυκαιρίας των Δικαστικών Φυλακών Κορυδαλλού και, ελπίζω, φίλος δια παντός. Τον ευχαριστώ που μοιράστηκε την Προσευχή του μαζί μου και μου επέτρεψε να την δημοσιεύσω.  Συμπρο

Ω γλυκύ μου έαρ, γλυκύτατόν μου Τέκνον, πού έδυ σου το κάλλος; Υιέ Θεού παντάναξ, Θεέ μου πλαστουργέ μου, πώς πάθος κατεδέξω; η εικόνα δια χειρός Γιώργου Ζουγανέλη

Πολλές φορές διαβάζοντας στο πρωτότυπο τα κείμενα των Πατέρων της Εκκλησίας, των μεγάλων εκείνων Θεολόγων που ο λόγος και η γλώσσα του κοσμεί και φέγγει ως σήμερα την ανθρώπινη σκέψη διδάσκοντας περί του Θείου, μαγεύομαι από τον μελίρρυτο λόγο και τους χυμούς της ευαισθησίας και της καλλιέργειάς τους. Μεγαλείο και έμπνευση, σοφία και γνώση, αγάπη και έρωτας Χριστού. Απόψε διαβάζοντας ένα μικρό απόσπασμα από τον Γρηγόριο τον Θεολόγο , είπα να το μοιραστώ μαζί σας. Για τους πιστούς Χριστιανούς είναι ένα κείμενο που τους ανταμώνει με τον Θεό, αφού αναφέρεται στο μέγα και παράδοξο μυστήριο της σαρκώσεως του Υιού και Λόγου του Θεού. Για τους μη πιστούς είναι ένα ακόμη δώρο μεγάλης λογοτεχνικής αξίας βασισμένο στην δύναμη των αντιθέτων και των αντιθέσεων. Εξάλλου, είναι απαραίτητο να γνωρίζουμε πως αν ένα γραπτό μνημείο δεν εκπλήρωσε στην εποχή του τον προορισμό του αποκλείεται στο μέλλον να θεωρηθεί σπουδαίο δείγμα λόγου. Αυτό ακριβώς συμβαίνει με τα κείμενα της Γραφής πρωτίστω