Η Χώρα του Αχωρήτου...

ΜΑΡΙΑ - ΔΕΥΤΕΡΗ ΓΡΑΦΗ Σ’ ανάστησα για μια στιγμή μέσα μου. Άσε με να στο πω. Δεν είμαι άνθος ούτε καρπός, δεν είμαι ιδέα. Είμαι τα γόνατα που αντιστάθηκαν στην πτώση. Είμαι το Γένοιτο. Σε κοίταζα τότε στο γάμο. Όλοι περίμεναν από Σένα κι ακόμη δεν ήξεραν τι. Εγώ ήξερα. Γιε της σιγής και Γιε μου. Τώρα στέκονται όλοι μαζεμένοι γύρω μου. Νοιώθω σαν βάρκα στο πέλαγο. Μη σκορπίσουμε μόνο, μη σκορπίσουμε. Αυτό με νοιάζει. "Η Παναγία" εδώ δια χειρός Γιώργου Ζουγανέλη Θεολόγου - Αγιογράφου, διευθυντή του Σχολείου Δεύτερης Ευκαιρίας των Φυλακών Κορυδαλλού. 

  ΣΥΖΗΤΗΣΗ Έξω απ’ την ποίηση και την προσευχή, τι άλλα μας έχουν απομείνει λόγια για να πούμε την αλήθεια; * στον  Γιώργο Ζουγανέλη, ελπίζω δια παντός 4-6-2012 του Αγίου Πνεύματος Του αγίου Πνεύματος φέτος θα ξημέρωνε με δώρα, δώρα που καθορίζονται από την ανθρώπινη επικοινωνία, τις σχέσεις, τον φόβο, τις αγωνίες… το σήμερα μα και το αύριο και, κυρίως, την αλήθεια. Την σπουδαιότητα και την σπανιότητα των δώρων μεγιστοποίησε η « Προσευχή» του Γιώργου. Του Γιώργου που «δεν γράφει», όπως λέει, αλλά που περιγράφει πολλές φορές το απερίγραπτο και ακόμη περισσότερες φορές το κάνει πράξη. Μια προσευχή γεμάτη αγωνία, καθαρότητα και συναίσθηση της πραγματικότητας. Μια προσευχή, ποίημα που με συγκίνησε και με παρακίνησε.  Θεολόγος, αγιογράφος, Διευθυντής του Σχολείου ΔεύτερηςΕυκαιρίας των Δικαστικών Φυλακών Κορυδαλλού και, ελπίζω, φίλος δια παντός. Τον ευχαριστώ που μοιράστηκε την Προσευχή του μαζί μου και μου επέτρεψε να την δημοσιεύσω.  Συμπρο